Gedachten op een afstand
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Aart en Maarten
08 Mei 2009 | Nederland, Zwolle
Avonden over de delegatie met Aart, Maarten of beiden. "Palestina-Israël": welke weg naar vrede?
Zwolle 12 mei 19.30 - 21.30 DG vermaning Wolweverstraat 9.
Stadskanaal 26 mei 19.30 - 21.30
DG kerk Boerendiep 6
Rotterdam: Nacht van de Kerken 20 juni 19.30 - 20.15 (deel van een lange avond!) Noordmolenwerf 1-3
Met CPT naar het beloofde land.
Een delegatie is om je te oriënteren op de geweldsaspecten in een conflictgebied. Dat betekent veel gesprekken met mensen, met instellingen die iets te vertellen hebben over de situatie, slapen bij mensen zodat je de werkelijkheid vanuit een thuissituatie kan beleven, meedoen aan een openbare actie , de waarnemersrol vervullen en voelen hoe het is om deel te zijn van een permanent CPT-team. Veel stof tot nadenken over wat er dáár moet en kan gebeuren en tegelijk ook een bezinning op wat onze rol hier in het westen is of dichterbij als Europa of als Nederland en als laatste stappen als Doopsgezinden en dan “ikzelf”. Het maalt vele keren per week door mijn hoofd.
Indrukken.
Het betekende tien dagen een onafgebroken stroom van verhalen en indrukken. Behalve de ervaring om op die bijzondere grond te lopen waar zoveel van het oude Bijbelse verhaal zich afspeelde tegelijk ook een intense ervaring van de spanningen tussen mensen daar
Feiten op de grond.
- Op 20 maart was de delegatie aanwezig bij een demonstratie tegen “de muur” bij Bethlehem. Door de organisatie waren we uitgenodigd om als CPT-ers aanwezig te zijn. De “rode petten van CPT” maakten ons herkenbaar We hadden goed voorbereid wat we zouden doen ingeval van escalerend geweld. Dat het niet ongevaarlijk was wisten we van een gebeurtenis kort daarvoor waar een “international” bij een dergelijke demonstratie werd geraakt door een traangascontainer. Hij belandde met zwaar hoofdletsel in het ziekenhuis. “Onze” demonstratie was behoorlijk spannend en had alle elementen in zich voor escalatie. Gelukkig gebeurde dat niet. Een week later echter vielen er bij de wekelijkse demonstratie op dezelfde plaats vier gewonden.
- Soms moet je er op gewezen worden wat de betekenis is van wat je ziet. Vlak bij de klaagmuur staat in het Joodse deel van de Oude stad Jeruzalem een manshoge massieve gouden zevenarmige kandelaar onder een glazen stolp. Deze blijkt klaar te staan voor de herbouwde derde tempel. Dat blijkt veel meer betekenis te hebben dan op het eerste gezicht lijkt. Voor een aantal mensen is het zionisme gelijk aan het in bezit hebben van het hele beloofde land , het bezit van Jeruzalem en als eindstation de herbouw van de tempel. Dat betreft echter ook de plek waar nu de El Aksa moskee staat en de “Dome of the Rock”, de bekende gouden koepel van oud Jeruzalem. Ineens begrijp ik de heilige voortvarendheid waarmee die mensen Jeruzalem willen “hebben”. Het verklaart waarom op 2 april een Palestijns huis in de oude stad, waarvan de bewoners kortdurend niet aanwezig waren wegens een verbouwing, midden in de nacht door “settlers” werd gekraakt. De rechter moest daarna beslissen van wie het huis was. Zo vind je in oud Jeruzalem (net als in Hebron) op de daken van Palestijnse huizen een stuk dak dat door settlers is uitgeroepen tot Israëlisch grondgebied met vlaggen, prikkeldraad uitkijkpost en geweren.
- Ineens ga ik meer letten op Israëlische vlaggen in gebieden die eigenlijk Palestijns zijn. Langzaam schuift de Israëlische grens op en blijft er steeds minder grondgebied over voor de Palestijnen. Het zijn de “Feiten op de grond”. De woordvoerder van de organisatie “BADIL”vertelt : “mensen zeggen: het is een moeilijk conflict – het is echter heel eenvoudig” Er is een beweging naar steeds groter Israëlisch grondgebied , en een doel om steeds minder Palestijnen over te houden in wat straks Palestina gaat heten. De cijfers en kaarten tonen dat aan. Ik voel me er verdrietig en verslagen bij. Ook boosheid, maar het tij lijkt niet te keren. En we zien dan bij de Palestijnen vaak een uiterlijk emotieloos incasseren van de situatie en weerstand bieden door het voor de tweede en voor sommigen tiende keer herbouwen van hun verwoeste huis. De Palestijnen zeggen: wij bouwen op onze eigen grond. De Israëliërs zeggen: jullie hebben geen bouwvergunning van ons, dus er komt een demolition order (afbraak bevel).
- Het is duidelijk geworden dat de “feiten op de grond “ tellen. De verhalen er omheen zorgen ervoor dat er een begrips-mist ontstaat, die zelfs onduidelijk maakt wie er nu dader is en wie slachtoffer. Misschien is vraag wie dader is en wie slachtoffer wel de essentieel verkeerde vraag. Het gaat over het aandeel van beide kanten in de situatie die is ontstaan en het aandeel dat ze kunnen hebben in het zoeken van een oplossing. Ineens komt de mediator in ons boven…..
Ondertussen hoor ik de mantra’s uit de media, van woordvoerders, …, HAMAS is gevaarlijk terroristisch. Het zijn emotioneel sterk geladen woorden. De feiten op de grond zeggen dat ze raketten afschieten. En dat is in mijn gedachtegang verkeerd. Andere feiten op de grond zeggen dat er fosforbommen zijn gebruikt in Gaza en dat nogal wat settlers zich uiterst agressief gedragen tegenover Palestijnen. Zo schieten ze bijvoorbeeld op de herders bij At Tuwani, waar CPT actief is (de filmpjes daarover zijn te vinden op YOUTUBE) . En die dingen zijn in mijn gedachtegang ook verkeerd. Als ik daar zo over praat ben ik “bevooroordeeld” en is er misschien wel iets mis met mijn sympathie voor God’s Volk.
Een teken van hoop.
We horen op verschillende plaatsen dat er zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde wordt gewerkt aan het opbouwen van een beweging van geweldloosheid. Daar is veel training voor nodig. En ook die beweging kan vanuit de heilige boeken van beide kampen worden gevoed. Dat gebeurt ook als feit “op de grond”? Wordt dat wel voldoende gezien op onze TV?
Hun probleem?
Het is zeker niet alleen “hun” probleem. Onrecht is een groot monster. De kop ligt soms ver weg, de staart ligt soms in onze eigen tuin. En die tuin is dan “Europa” – We zullen moeten omgaan met het hele gebied van begrippen zoals Zionisme, (verschillende soorten), Antisemitisme, Beloofde Land (dat is ingewikkelder dan op het eerste gezicht), Islam en vrede, visie op de eindtijd en de restauratie van “Israël”. Uiteindelijk gaat het erom hoe we al deze begrippen verstaan en omzetten in politieke keuzes ten opzichten van de Palestijnen en de Staat Israël. Tegelijk bestaan er mogelijkheden om direct als mensen ons te verhouden tot mensen daar en te pogen om wederzijds de inspiratie te behouden en krachten te bundelen op weg naar een wereld die steeds minder geweld ziet. De feiten op de grond laten zien hoe onnoemelijk vernietigend geweld is. CPT is zo’n mogelijkheid om de contacten met mensen en de feiten op de grond te maken. We gingen er naar toe om te zien en te ervaren. We kwamen terug met stapels huiswerk.
www.cpt-nl.org
Zwolle 12 mei 19.30 - 21.30 DG vermaning Wolweverstraat 9.
Stadskanaal 26 mei 19.30 - 21.30
DG kerk Boerendiep 6
Rotterdam: Nacht van de Kerken 20 juni 19.30 - 20.15 (deel van een lange avond!) Noordmolenwerf 1-3
Met CPT naar het beloofde land.
Een delegatie is om je te oriënteren op de geweldsaspecten in een conflictgebied. Dat betekent veel gesprekken met mensen, met instellingen die iets te vertellen hebben over de situatie, slapen bij mensen zodat je de werkelijkheid vanuit een thuissituatie kan beleven, meedoen aan een openbare actie , de waarnemersrol vervullen en voelen hoe het is om deel te zijn van een permanent CPT-team. Veel stof tot nadenken over wat er dáár moet en kan gebeuren en tegelijk ook een bezinning op wat onze rol hier in het westen is of dichterbij als Europa of als Nederland en als laatste stappen als Doopsgezinden en dan “ikzelf”. Het maalt vele keren per week door mijn hoofd.
Indrukken.
Het betekende tien dagen een onafgebroken stroom van verhalen en indrukken. Behalve de ervaring om op die bijzondere grond te lopen waar zoveel van het oude Bijbelse verhaal zich afspeelde tegelijk ook een intense ervaring van de spanningen tussen mensen daar
Feiten op de grond.
- Op 20 maart was de delegatie aanwezig bij een demonstratie tegen “de muur” bij Bethlehem. Door de organisatie waren we uitgenodigd om als CPT-ers aanwezig te zijn. De “rode petten van CPT” maakten ons herkenbaar We hadden goed voorbereid wat we zouden doen ingeval van escalerend geweld. Dat het niet ongevaarlijk was wisten we van een gebeurtenis kort daarvoor waar een “international” bij een dergelijke demonstratie werd geraakt door een traangascontainer. Hij belandde met zwaar hoofdletsel in het ziekenhuis. “Onze” demonstratie was behoorlijk spannend en had alle elementen in zich voor escalatie. Gelukkig gebeurde dat niet. Een week later echter vielen er bij de wekelijkse demonstratie op dezelfde plaats vier gewonden.
- Soms moet je er op gewezen worden wat de betekenis is van wat je ziet. Vlak bij de klaagmuur staat in het Joodse deel van de Oude stad Jeruzalem een manshoge massieve gouden zevenarmige kandelaar onder een glazen stolp. Deze blijkt klaar te staan voor de herbouwde derde tempel. Dat blijkt veel meer betekenis te hebben dan op het eerste gezicht lijkt. Voor een aantal mensen is het zionisme gelijk aan het in bezit hebben van het hele beloofde land , het bezit van Jeruzalem en als eindstation de herbouw van de tempel. Dat betreft echter ook de plek waar nu de El Aksa moskee staat en de “Dome of the Rock”, de bekende gouden koepel van oud Jeruzalem. Ineens begrijp ik de heilige voortvarendheid waarmee die mensen Jeruzalem willen “hebben”. Het verklaart waarom op 2 april een Palestijns huis in de oude stad, waarvan de bewoners kortdurend niet aanwezig waren wegens een verbouwing, midden in de nacht door “settlers” werd gekraakt. De rechter moest daarna beslissen van wie het huis was. Zo vind je in oud Jeruzalem (net als in Hebron) op de daken van Palestijnse huizen een stuk dak dat door settlers is uitgeroepen tot Israëlisch grondgebied met vlaggen, prikkeldraad uitkijkpost en geweren.
- Ineens ga ik meer letten op Israëlische vlaggen in gebieden die eigenlijk Palestijns zijn. Langzaam schuift de Israëlische grens op en blijft er steeds minder grondgebied over voor de Palestijnen. Het zijn de “Feiten op de grond”. De woordvoerder van de organisatie “BADIL”vertelt : “mensen zeggen: het is een moeilijk conflict – het is echter heel eenvoudig” Er is een beweging naar steeds groter Israëlisch grondgebied , en een doel om steeds minder Palestijnen over te houden in wat straks Palestina gaat heten. De cijfers en kaarten tonen dat aan. Ik voel me er verdrietig en verslagen bij. Ook boosheid, maar het tij lijkt niet te keren. En we zien dan bij de Palestijnen vaak een uiterlijk emotieloos incasseren van de situatie en weerstand bieden door het voor de tweede en voor sommigen tiende keer herbouwen van hun verwoeste huis. De Palestijnen zeggen: wij bouwen op onze eigen grond. De Israëliërs zeggen: jullie hebben geen bouwvergunning van ons, dus er komt een demolition order (afbraak bevel).
- Het is duidelijk geworden dat de “feiten op de grond “ tellen. De verhalen er omheen zorgen ervoor dat er een begrips-mist ontstaat, die zelfs onduidelijk maakt wie er nu dader is en wie slachtoffer. Misschien is vraag wie dader is en wie slachtoffer wel de essentieel verkeerde vraag. Het gaat over het aandeel van beide kanten in de situatie die is ontstaan en het aandeel dat ze kunnen hebben in het zoeken van een oplossing. Ineens komt de mediator in ons boven…..
Ondertussen hoor ik de mantra’s uit de media, van woordvoerders, …, HAMAS is gevaarlijk terroristisch. Het zijn emotioneel sterk geladen woorden. De feiten op de grond zeggen dat ze raketten afschieten. En dat is in mijn gedachtegang verkeerd. Andere feiten op de grond zeggen dat er fosforbommen zijn gebruikt in Gaza en dat nogal wat settlers zich uiterst agressief gedragen tegenover Palestijnen. Zo schieten ze bijvoorbeeld op de herders bij At Tuwani, waar CPT actief is (de filmpjes daarover zijn te vinden op YOUTUBE) . En die dingen zijn in mijn gedachtegang ook verkeerd. Als ik daar zo over praat ben ik “bevooroordeeld” en is er misschien wel iets mis met mijn sympathie voor God’s Volk.
Een teken van hoop.
We horen op verschillende plaatsen dat er zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde wordt gewerkt aan het opbouwen van een beweging van geweldloosheid. Daar is veel training voor nodig. En ook die beweging kan vanuit de heilige boeken van beide kampen worden gevoed. Dat gebeurt ook als feit “op de grond”? Wordt dat wel voldoende gezien op onze TV?
Hun probleem?
Het is zeker niet alleen “hun” probleem. Onrecht is een groot monster. De kop ligt soms ver weg, de staart ligt soms in onze eigen tuin. En die tuin is dan “Europa” – We zullen moeten omgaan met het hele gebied van begrippen zoals Zionisme, (verschillende soorten), Antisemitisme, Beloofde Land (dat is ingewikkelder dan op het eerste gezicht), Islam en vrede, visie op de eindtijd en de restauratie van “Israël”. Uiteindelijk gaat het erom hoe we al deze begrippen verstaan en omzetten in politieke keuzes ten opzichten van de Palestijnen en de Staat Israël. Tegelijk bestaan er mogelijkheden om direct als mensen ons te verhouden tot mensen daar en te pogen om wederzijds de inspiratie te behouden en krachten te bundelen op weg naar een wereld die steeds minder geweld ziet. De feiten op de grond laten zien hoe onnoemelijk vernietigend geweld is. CPT is zo’n mogelijkheid om de contacten met mensen en de feiten op de grond te maken. We gingen er naar toe om te zien en te ervaren. We kwamen terug met stapels huiswerk.
www.cpt-nl.org
-
09 Mei 2009 - 17:52
Jarg Jan Bolt DGNoN:
Hi, Maarten, zou je het adres in Stadskanaal willen verbeteren: Boerendiep 6 ( In je laatste bericht staat Boterdiep, maar wij zijn blij dat we je aan het Boerendiep mogen verwelkomen op 26 mei).
Groeten, Jarg Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
